In De kam gaat Rogi Wieg verder op de weg die hij zo nadrukkelijk had ingeslagen in De Ander. Maar de weg die de dichter bewandelt is breder geworden. Gaat het om een ander (in leven of reeds overleden), dan wordt deze persoon zó bedicht dat het lyrische ik meer naar de achtergrond is gedrongen. De kam is er om orde te creëren, maar ook om leven en dood van elkaar te kunnen scheiden. Het bekende zelfmoordthema van Rogi Wieg is minder aanwezig dan in zijn voorgaande werk, wat niet betekent dat er geen zelfdestructie is in De kam. Religieuze symbolen noch de woorden 'God' en 'Schepper' duiden bij hem op een ware God, maar op de scheppingskracht van mens en kosmos. Vaak worden de gedichten 'aangezwengeld' door flarden van liedjes en beelden uit films.Wiegs woede over onrecht is rauwer geformuleerd dan in De Ander. Toch is De kam een stap in de richting van 'genezing' en berusting. Illustraties: Guy Swart