Over 'De kat achterna' schreef P.M. Reinders in NRC Handelsblad: 'Niet alleen is het boek voortreffelijk geschreven, met variaties in de stijl die steeds precies passen bij de stemming van de vertelster, het geeft ook een haarfijn beeld van een meisje dat zich na de onzekerheid van haar jeugd pantsert met een cynische, vereenvoudigde kwasi-zekerheid. Het knappe van het boek is dat de vertelster voortdurend de kans loopt door de lezer met een kregelig gebaar en een paar waarheden als koeien opzij te worden geschoven, maar toch, door de geladenheid waarmee ze gepresenteerd wordt, alle symphatie naar zich toe dwingt. Autobiografisch of niet, het boek is zo direct dat je steeds de indruk hebt dat de schrijfster tegen zichzelf schrijft. Maar dan zonder een spoor van zelfmedelijden of sentimentaliteit. Het is een prestatie van belang, geen gepriegel in de marge.'