In januari 1943, tijdens een conferentie in Casablanca, bedachten Roosevelt en Churchill de Grand Strategy: de te voeren strategie van de geallieerde strijdkrachten. Historicus Paul Kennedy kenmerkt dit moment als het belangrijkste keerpunt in de oorlog. Hier werd onomwonden de onvoorwaardelijke overgave geeist van de As-mogendheden en werd besloten dat Duitsland en Italie als eerste verslagen dienden te worden. Vijf kritieke kwesties werden benoemd: veilige vaarroutes in de Atlantische Oceaan, luchtoverwicht, een antwoord vinden op de Blitzkrieg, hoe te landen op een door de vijand gecontroleerde kust en hoe de Grote Oceaan over te steken. Al deze kwesties werden in een tijdbestek van vijftien maanden opgelost. De centrale vraag is: hoe konden de geallieerden vanuit geslagen positie terugkeren en uiteindelijk een beslissende slag slaan? De kering van het tij is het verhaal van de strategische, operationele en tactische ommekeer die de basis legde voor de geallieerde overwinning tijdens de Tweede Wereldoorlog.