D. Hillenius (1927 – 1987) wilde componist worden (hij speelde goed piano) maar werd bioloog, dichter en schrijver van reisverhalen en essays, waarmee hij zich een grote schare bewonderaars verwierf. Zijn werk kenmerkt zich door een vermenging van literatuur en wetenschap en door een terloops, notitieachtig karakter. Gebeurtenissen in de samenleving waarover hij zich kwaad, bezorgd of vrolijk maakte, konden op een geestig en altijd puntig commentaar rekenen.