Tegenwoordig laten deskundigen zich regelmatig verontrust uit over de socialisatieproblematiek van - vooral allochtone - jongeren. Hun constatering dat het de jeugd ontbreekt aan democratisch en moreel besef roept reminiscenties op aan de na-oorlogse bezorgdheid over de toestand en de toekomst van de autochtone jeugd. De geschiedenis van de Nijmeegse in 1956 opgerichte Kopse Hof - van origine een opleiding voor katholieke jeugdleiders - en haar opvolgers binnen de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen (HAN), biedt de unieke, nog niet geëxploreerde mogelijkheid om het bekende sociologische debat over de na-oorlogse jeugd aan te vullen met een historisch onderzoek naar de manier waarop katholieke ideologen en deskundigen op het terrein van de jeugdzorg hun betrokkenheid vertaalden in de aangeboden lesstof op school. Vervolgens is het interessant te zien waar de door de Kopse Hof opgeleide mensen terecht kwamen en wat ze in de praktijk met de lessen deden. Het relaas van de zich voortdurend vernieuwende opleiding weerspiegelt een aantal ideologische verschuivingen, zoals een andere houding van de volwassenen tegenover de jeugd, een nieuwe mentaliteit van de jongeren en de aangepaste pedagogische inzichten van katholieke intellectuelen.