Ratings:

• 

  Rick

  65 13 juni gekeken
• 

  Pieter Hofstra

  70 10 december 17 gekeken
• 

  Bram

  70 6 februari 14 gekeken
• 

  Justinvdk

  60 8 september 13 gekeken
• 

  ipenburg

  60 7 september 13 gekeken

  Tot net voor het einde is Source Code een gemiddelde Hollywood film die naar een duidelijk doel toe werkt. Met de science fiction insteek is het verhaal niet zomaar chronologisch maar de essentie is nog steeds dat de protagonist op zoek is naar een… meer

  Tot net voor het einde is Source Code een gemiddelde Hollywood film die naar een duidelijk doel toe werkt. Met de science fiction insteek is het verhaal niet zomaar chronologisch maar de essentie is nog steeds dat de protagonist op zoek is naar een dader en daarbij telkens door het verzamelen van aanwijzingen het aantal verdachten vermindert totdat alleen de dader overblijft. Op zich is er ook al voldoende aan te merken op de logica van dit gedeelte, maar er is meer aan de hand.

  Het science fiction concept van virtual reality, tijdreizen of parallele universums is al zo vaak gebruikt dat je het concept van Source Code probeert te begrijpen door het te vergelijken met concepten uit films zoals The Matrix, Tron, Groundhog Day, Jacob's Ladder, Total Recall, Bladerunner, The Butterfly Effect, Minority Report, Being John Malkovich etc. en dan is het in vergelijking daarmee niets nieuws: Dan is het zoals de wetenschapper die het systeem uitgevonden heeft in de film uitlegt een simulatie die niets met tijdreizen te maken heeft. Net zoals een gewone detective niet telkens terug in de tijd hoeft te reizen om een zaak te onderzoeken kan ook deze zaak opgelost worden door telkens weer op een andere creatieve manier de al aanwezige feiten te onderzoeken. Dan maakt het ook niet uit of een flashback als stijlelement gebruikt wordt of dat er echt terug in de tijd wordt gegaan. Hoewel het niet erg geloofwaardig is dat een willekeurig slachtoffer van een aanslag in de laatste acht minuten voordat hij bij die aanslag om het leven komt van voldoende feiten getuige is om daarmee uiteindelijk een hoofdverdachte aan te kunnen wijzen wordt dat in de film ook niet uitgesloten omdat de eerste laatste-acht-minuten niet in de film zitten. Wat mij betreft zijn de "tijdreizen" niet meer dan visualisaties van creatieve herinterpretaties van al aanwezige data in het Source Code systeem, waar dan toevallig een traceerbare verdenking uitkomt die naar de dader leidt. Dit concept van post-mortem hersenactiviteit uitlezen is geloofwaardiger bij individuen die vlak voor hun dood hun moordenaar gezien hebben, en het opschalen naar populaire 9/11 proporties doet daar alleen maar afbreuk aan.

  Deze interpretatie van het concept klopt totdat de film zich wil onderscheiden van een gemiddelde Hollywood film door een plotwending op het einde die dit allemaal in een ander daglicht stelt. Dan wordt gesuggereerd dat er wel degelijk terug in de tijd wordt gereisd, maar dat roept dan meer vragen op dan dat het antwoorden geeft. Dan blijf je zitten met een paradox en voldoende losse einden om een deel twee mee te vullen. Dan lijkt de film niet af te zijn en begin je te twijfelen of de maker zelf wel snapt waar het eigenlijk over gaat en worden de regels waaraan het universum in de film had moeten voldoen zo onduidelijk dat er geen essentie van een verhaal overblijft en ook de verwijzing naar Kapoors Cloud Gate is dan een onzinnige pretentieuze toevoeging aan een mengeling van While You Were Sleeping en Universal Soldier…

• 

  eric

  80 17 december 11 gekeken