Iedereen houdt van de Heine-liederen van Schubert, Schumann, Mendelssohn en vele anderen. De romantische thematiek en onmiddellijke verstaanbaarheid van Heines gedichten hebben ze gemaakt tot de liedteksten bij uitstek. Maar er zijn heel wat gedichten die meer in huis hebben: ironisch raffinement, bijtende spot, gevoel voor het groteske en absurde, treffende mensenkennis, radicale maatschappijkritiek. Duitsland, een wintersprookje combineert de humor van Heines befaamde Reistaferelen in proza met de lyriek van zijn liederen. Tevens is het een politiek pamflet dat de vierendertig staatjes waar Duitsland destijds uit bestond een lachspiegel voorhield. Heine werd uitgemaakt voor nestbevuiler; pas latere generaties hebben ingezien hoezeer hij in dit lange gedicht de spijker op de kop sloeg. Peter Verstegen heeft een zeer ruime keus gemaakt uit al Heines gedichten, korte en lange, hij heeft ze met verve en brille vertaald en van nuttige toelichtingen voorzien. De uitgave is tweetalig. Heinrich Heine (1797-1856) zag zichzelf als permanente buitenstaander: hij was een jood en woonde zijn halve leven in Parijs. Tegelijk was hij in zijn tijd de invloedrijkste dichter en prozaïst van het Duitse taalgebied: zijn ironisch-romantische, burleske of satirische liederen en zijn studentikoos-humoristische reisbeschrijvingen kenden talloze navolgers. Peter Verstegen is dé poëzievertaler van Nederland: zulke diverse dichters als Baudelaire, Dickinson, Dante, Milton, Petrarca, Rilke, Shakespeare en Verlaine heeft hij toegankelijk en genietbaar gemaakt. Al in 1973 werd hij bekroond met de Martinus Nijhoffprijs voor vertalingen. 'Liefde en dood kunnen niet zonder Heinrich Heine.'- Arnon Grunberg