Eerst grijs dan wit dan blauw is een vierluik over waarneming, liefde en dood. In deze roman worden beelden en gebeurtenissen zo neergezet dat geleidelijk duidelijk wordt hoe alle personages deel uitmaken van hun eigen verhaal en er tegelijkertijd tot gekmakens toe van zijn buitengesloten. Voor deze roman kreeg Margriet de Moor in 1992 de AKO-Literatuurprijs.