Vaders aftershave, moeders zonnebrand, het zijdeachtige haar van zijn eerste geliefde, Gauloises en Gitanes, kaneel voor op de taart en in de glühwein, kooltjes om je warm te houden, inktpotten op school, hooi op de velden, de trui van een oom In 63 teksten beschrijft Claudel evenzoveel geuren uit zijn verleden. Stuk voor stuk roepen ze een vergeten wereld op waar nog flarden van bestaan: zoete en bittere geuren, soms eenvoudig, soms complex. Als nooit tevoren beschrijft Philippe Claudel zijn wortels, de streek rondom Nancy waar hij vandaan komt, het stadje Dombasle-sur-Meurthe waar hij geboren is en nog altijd woont, zijn ouders en zijn zussen. In de loop van het boek ontstaat een landschap van naaldbomen, beekjes en akkers van zwarte aarde. Een wereld van eenvoudige, oprechte mensen die sterven in het bed waarin ze geboren zijn. Met dit boek brengt Claudel hun een eerbetoon, maar daarnaast vertelt hij voor het eerst en `ondanks zichzelf over zichzelf. Geuren is een buitengewone en kleurrijke verzameling verhalen, stevig verankerd in Claudels geboortestreek, en beslist het meest persoonlijke wat hij ooit heeft geschreven.