Luister jongen Niemand mag ooit ter ore komen wat vrijdag is gebeurd. Het was een slip of the tongue, een verdwazing der zinnen, een opwelling extra muros en personae. We kunnen het voorval dus maar beter meteen wegzappen en vergeten. En al heb ik omzeggens nergens spijt van, toch is deze ontsporing niet voor herhaling vatbaar. Uit angst voor een lopend vuurtje, controleer ik trouwens dagelijks je Netlog en Facebook. Ik vind je lief en vriendelijk, daar niet van en ook welopgevoed en aardig in de omgang, maar ik moet grenzen stellen. Gerda Dendooven aan Christophe Vekeman --- Lieve Eva Ik ben een hond en ik lig braaf op mijn mat te wachten. Wanneer ik 's ochtends vroeg de voetstappen van de postbode door onze lege straat hoor galmen, veer ik op, mijn natte neus tegen het glas van onze voordeur. Daarna ga ik weer liggen. Moet ik weer gaan liggen. Wanneer schrijf je me? In afwachting zwerf ik over je Facebookprofiel. Die foto waarop je een appel vasthoudt; ik heb hem gedownload en in Photoshop gegooid. Nu bijt ik in die appel. Tot snel? Liefs Ivo Victoria Ivo Victoria aan Eva Mouton --- In twittertijden is het eigenlijk nog zo gek niet om het hart van de geliefde op aloude wijze te veroveren: door het schrijven van een brief. De bloemlezing 1001 liefdes maakt alvast duidelijk dat een brief altijd doel treft. Odes, hoopvolle dromen, verborgen gevoelens, pure passie, warme romantiek, gloeiende haat, eenzaam verdriet of kille pijn? Vergeet ergerlijke sms'en en de aanstellerij op Facebook. Schrijf een brief. En lees hoe het kan in 1001 liefdes.