Na jaren van onderling getreiter besluiten Donna en Victor Cressy te scheiden. Voor de rechtbank ontspint zich een verbeten gevecht om de kinderen. Ondanks Victors pogingen zijn vrouw af te schilderen als labiel en gestoord, krijgt Donna haar beide kinderen toegewezen. Iedere zaterdag haalt hij de kinderen op en elke zondag brengt hij hen terug. Tot dat ene weekend. Zeg maar dag tegen mammie, zegt hij en hij verdwijnt met zijn kinderen om niet meer terug te keren. Met de telefoon als wapen begint hij zijn gruwelijke spel.