'Een roman samenvatten in een paar regels doet bijna zeer. Het moet blijkbaar jaren duren voor ik, zoals in het geval van mijn debuut, zonder hapering kan zeggen: "De hoofdpersoon heeft op een zomerse dag genoeg van zijn werk en zijn gezin, gaat er, in de hoop op een vrolijker bestaan, vandoor en keert vergeefs naar huis terug." Ook Nora, de hoofdpersoon in De gelukkige, is iemand die wegloopt en die dat zelfs, al ligt het niet bepaald in haar aard, meer dan eens doet. Beschermd opgegroeid in de provincie, wordt ze al op jonge leeftijd verleid en ingepalmd door een zestien jaar oudere man met wie ze, buiten iedereen om, in Schotland trouwt. Wanneer ze later een man van haar eigen leeftijd ontmoet, stort ze zich in een gepassioneerde verhouding. Deze voor haar grote liefde wordt evenwel verziekt door het perverse spel van haar echtgenoot, die denkt haar te bezitten. Door de wijze waarop ze zich voorheen in haar lot schikte en zich er uiteindelijk tegen wenst te verzetten, beschouw ik haar als een heldin. Het is dus een roman over liefde, ja, en over trouw en ontrouw, maar het is ook een boek over kwetsbaarheid, illusie en desillusie, een cultureshock (Nora reist haar minnaar naar Islamabad achterna), geluk en ongeluk.'