Ahmad, een aannemer, denkt wat geld te bij te kunnen verdienen door met een aanbetaling van een klant tien laptops voor zijn neef te financieren. Door douaneprocedures worden de geïmporteerde laptops echter niet op tijd vrijgegeven. Omdat hij nu én zijn klus niet kan doen én niet het geld aan de klanten van de laptops terug kan geven, krijgt Ahmad een gevangenisstraf van drie maanden wegens fraude. Weg van zijn verplichtingen in de buitenwereld en op een plek waar eten en drinken geen zorg zijn, hij nieuwe vriendschappen sluit én waar niet de hele tijd zijn mobiele telefoon afgaat, voelt Ahmad achter de tralies iets wat hij nooit eerder heeft gevoeld: vrijheid. Halverwege zijn straf bekruipt hem de angst dat hij zijn vrijheden van binnen de gevangenis weer kwijt zal raken, maar vooral dat hij daarna te maken gaat krijgen met een nog grotere schuld.